Microplastics in kleding: onderzoek naar reductie textielvezels

Nieuwe meetmethode brengt microplastics textiel in kaart

Om bij te dragen aan een reductie van microplastics-afgifte door textiel is het daarom van belang dat er een uniforme methode is voor het meten van deze kleine plastic deeltjes, zoals ook omschreven in het adviesrapport van TNO uit 2021. De nieuwe meetmethode voor microplasticvezels is nu een feit.

De nieuwe meetmethode voor het (kwantitatief) meten van microplasticvezels is toegepast op verschillende watermonsters. Zo is er eerst getest op referentiemonsters, gevolgd met watermonsters uit industriële wasserijen.

De resultaten van dit onderzoek laten zien dat de ontwikkelde methode geschikt is om de twee polymeertypes die in kleding het meest gebruikt worden, polyester en nylon (polyamide), goed te kunnen meten en onderscheiden. En vervolgens de verschillen tussen beide materialen op de vezelafgifte vast te stellen.

De meetmethode maakt gebruik van zowel spectroscopische als microscopische technieken. Met behulp van de microscoop kunnen de vezels worden gevisualiseerd, en kan er zo naast Massa ook inzicht verkregen worden over de grootte en aantallen vrijgekomen vezels (zie figuur 1).

Ook de effecten van wasmiddel, wasverzachter, de wastemperatuur en de hoeveelheid water op (micro)vezelafgifte kunnen in kaart worden gebracht. Naast materiaal- en wasparameter testen, kan de methode ook gebruikt worden om de effectiviteit van mitigatiestrategieën te evalueren. Wat is nu het effect van een wasmachinefilter bijvoorbeeld.

Is dit voor jouw organisatie een belangrijk thema? Of ben je benieuwd hoe dit model jou kan helpen bij verdere verduurzaming van jouw productieproces? Wij denken graag met je mee. Neem daarvoor contact op met Tim Bulters.

Stakeholdernetwerk voor minder microplasticvezels

Sinds 2021 werkt TNO in samenwerking met het Ministerie van Infrastructuur en Waterstaat, Rijkswaterstaat en het stakeholdernetwerk “Iedereen draagt bij” aan het verder uitwerken, ontwikkelen en toepassen van deze nieuwe meetmethode.

Dit netwerk, bestaande uit stakeholders uit de kleding-, wasmachine- en wasmiddelenbranche, kennisinstituten, waterschappen en NGO’s, heeft als gezamenlijk doel het vrijkomen van de kleine plasticdeeltjes uit kleding te verminderen. De ontwikkeling van de nieuwe meetmethode is een grote stap op weg naar minder milieuvervuiling door microplastics.

Zo kunnen de netwerkpartners ontdekken hoe ze op een efficiënte manier kunnen voorkomen dat de microplastics in het milieu terecht komen tijdens het maken en wassen van kleding, of tijdens het zuiveren van afvalwater. De betrokken stakeholders willen deze stappen nemen omdat zij staan voor kwaliteit, duurzaamheid, circulariteit en kennisontwikkeling.

Informatie textielwaardeketen belangrijk voor effectievere aanpak

Anders dan bijvoorbeeld bij autobanden, is de omlooptijd van textiel lang. Kleding kan nog tientallen jaren na productie in omloop blijven, gewassen worden en hierbij microplasticvezels afgegeven. Bovendien zijn plasticvezels in textiel niet in alle gevallen eenvoudig te vervangen door andere materialen.

Bronaanpak van microplasticvezels door onder andere verbeterde materiaalkeuze is naar verwachting een effectieve aanpak richting de vermindering van microplastics. Echter deze ontwikkeling vergt tijd en kan dit niet worden toegepast op de kleding die we momenteel al gebruiken.

Om deze reden is het wenselijk om door de gehele levenscyclus van textiel, van productie en gebruik tot aan de waterzuivering, te kijken naar mogelijke maatregelen.

Door het meten van welke microplasticvezels (kwalitatief) in welke mate (kwantitatief) bij welke stap in de keten vrij komen, wordt er kennis vergaart die nodig is om de volgende stappen te zetten richting de vermindering van microplasticvezels uit textiel.