In 5 stappen gezonde lucht op het werk dankzij sensortechnologie

Traditionele meetmethoden geven een gemiddelde blootstelling aan gevaarlijke stoffen over de meetperiode weer. Om tot resultaten te komen is het nodig dat de monsters in een laboratorium worden geanalyseerd. Een betrouwbare, maar ook kostbare en tijdrovende methode, die bovendien geen inzicht geeft in piekblootstellingen en variaties in tijd. Dat maakt direct ingrijpen niet mogelijk en het vaststellen van waar, wanneer en waarom blootstelling plaatsvindt lastig.

Inmiddels kunnen we steeds meer stoffen ook met behulp van sensoren meten. Die hebben als voordeel dat ze real time het blootstellingsniveau meten en daarmee inzicht geven wanneer blootstelling plaatsvindt. Daarnaast kunnen ze per individu een signaal geven wanneer een bepaalde grenswaarde overschreden dreigt te worden. Voor het meten van UFP, respirabel of inhaleerbaar stof zijn inmiddels talrijke portable en wearable sensoren beschikbaar.

Het grote voordeel van het in hoge resolutie meten van blootstelling met behulp van sensoren is dat inzicht wordt verkregen wanneer blootstelling plaatsvindt. Wanneer real time gemeten wordt kan bijvoorbeeld een signaal worden gegeven wanneer een grens wordt overschreden, waardoor de werknemer meteen actie kan ondernemen.

Dit voorkomt gezondheidsschade en is essentieel voor medewerkers die al (lichte) gezondheidsschade hebben opgelopen.

Door de verzamelde sensordata op ons dataplatform te analyseren, kunnen we ontdekken waar, wanneer en waarom blootstelling plaatsvindt.

Dit doen we door de sensordata te combineren met contextinformatie verkregen via observaties, tijd- en activiteitslogboeken of inzet van bijvoorbeeld contextsensoren of Video Exposure Monitoring (VEM). Hierdoor kunnen we effectief bronnen, activiteiten of omstandigheden achterhalen die voor te hoge blootstelling zorgen. Daarnaast kunnen we op basis van sensordata dynamische concentratiekaarten maken, waarop het concentratieverloop in een ruimte over de tijd zichtbaar wordt. Ook deze input is heel waardevol om werkplekken gezonder te maken, door bijvoorbeeld het treffen van organisatorische maatregelen.

Door sensordata te combineren wordt nauwkeurig de oorzaak van de blootstelling vastgesteld. Vervolgens adviseren we heel gericht maatregelen om de luchtkwaliteit te verbeteren. Zo kan soms een aanpassing van de werkprocedure of schoonmaakmethode al voldoende zijn om de blootstelling aan schadelijke stoffen te verlagen. Extra ventilatie kan een productieruimte veilig houden door te voorkomen dat de concentratie van een gevaarlijke stof oploopt. Dit zou zelfs sensor gestuurd kunnen. In andere gevallen kunnen lokale technische maatregelen of gedrag beïnvloedende maatregelen nodig zijn om de blootstellingen te reduceren.

Op dit moment wordt zelden het effect gemeten van geïmplementeerde maatregelen. Met sensoren zijn nametingen eenvoudig uit te voeren. Door blootstellingsprofielen van voor en na de maatregel met elkaar te vergelijken wordt het effect van de maatregelen op de blootstelling of concentratie in de lucht direct zichtbaar. Als de effectiviteit te laag blijkt om voor gezonde werkplekken te zorgen, kan op tijd worden bijgestuurd met extra maatregelen.