Eindrapport green maritime methanol: ‘Varen op methanol een veelbelovende optie’

Machteld de Kroon, managing director van TNO Bouw, Infrastructuur en Maritiem, heeft namens het consortium het eindrapport op donderdag 6 mei overhandigt aan Nederland Maritiem Land. “Dit project is een unieke maritieme samenwerking, die ongetwijfeld zal leiden tot vervolgtrajecten”, aldus Rob Verkerk, voorzitter Nederland Maritiem Land, bij ontvangst.

Terwijl er een groeiende vraag naar goederenvervoer is, vereisen de doelstellingen vanuit de klimaatconferentie van Parijs en de daaropvolgende strategie van de Internationale Maritieme Organisatie (IMO), een reductie van de CO2-uitstoot door maritiem transport met 50% in 2050 ten opzichte van 2008.

Diverse stakeholders werken aan de ontwikkeling van nieuwe alternatieve brandstoffen en energiedragers voor de scheepvaart, zoals methanol, waterstof, diverse biobrandstoffen en batterij-elektrische systemen. Er is echter nog onzekerheid ​​over wat de beste opties zijn voor zowel de korte als langere termijn en voor verschillende scheepssegmenten.

Breed consortium vult kennishiaten

Methanol wordt beschouwd als één van de veelbelovende alternatieve energiedragers voor de scheepsvaart, voor implementatie op korte tot middellange termijn. Er ontbreekt echter nog de nodige kennis.

In het project Green Maritime Methanol heeft een consortium van dertig vooraanstaande Nederlandse en internationale maritieme bedrijven en kennisinstellingen de handen ineengeslagen om de bestaande lacunes te vullen. Daarbij is een breed scala aan onderwerpen onderzocht om de technische, operationele en economische haalbaarheid van methanol in verschillende scheepvaartmarkten te beoordelen en de volgende stap naar implementatie te maken.

In het consortium waren scheepseigenaren Boskalis, de Koninklijke Marine, Rijksrederij, DEME, Arklow Shipping,Van Oord, Wagenborg Shipping en branche organisatie KVNR, scheepswerven Damen, Feadship en IHC actief betrokken.

Vanuit de maritieme keten werden zij ondersteund door motorleveranciers Pon Power, MTU, Wärtsilä en hun brancheorganisatie VIV, maritieme toeleveranciers Marine Service Noord en C-Job Naval Architects en klassebureaus Bureau Veritas en Lloyd’s Register.

Om de effecten in kaart te brengen op het gebied van bunkeren en de brandstofketen waren de Havens van Rotterdam en Amsterdam en methanolleveranciers BioMCN, Helm Proman en branchevereniging Methanol Institute betrokken. Tot slot waren kennisinstellingen ruim vertegenwoordigd met TNO, TU Delft, NLDA, MARIN en Universiteit Gent, ondersteund door het Maritiem Kennis Centrum.

Als onderdeel van het project, dat is ondersteund door TKI Maritiem en het ministerie van Economische Zaken, zijn ontwerpen voor het varen op methanol voor zes verschillende schepen ontwikkeld.

Varen op methanol haalbaar

In het rapport ‘Green Maritime Methanol – towards a zero emission shipping industry’ concludeert het consortium dat methanol een veelbelovende optie is.

Technisch en operationeel is het varen op methanol haalbaar, en er zijn nog optimalisaties mogelijk. Uit de zes verschillende scheepsontwerpen blijkt dat het ombouwen van bestaande schepen ingewikkelder en duurder dan herontwerpen van nieuwbouwschepen.

Op het gebied van veiligheid en bunkeren is aanvullend onderzoek nodig. Wat betreft het consortium is de tijd is rijp om pilots met een transitie naar varen op methanol te starten.

“Bijzonder aan dit rapport is dat allerlei betrokkenen hebben meegewerkt, het is dus geen monodisciplinair rapport. We benaderen de vraag vanuit een systeemperspectief, waarbij zowel het technische, operationele en (bedrijfs)economische aspecten als de waardeketen, milieu en beleid zijn meegenomen. Daardoor is het rapport voor alle stakeholders in het maritieme ecosysteem – van reders, hun toeleveranciers tot havens, methanolproducenten en beleidsmakers – een mooi overzicht en uitgangspunt voor vervolgstappen”, benadrukt Machteld de Kroon, managing director van TNO’s unit Bouw, Infrastructuur & Maritiem.

Vervolgtraject

Het consortium streeft naar een vervolg op het project, in nauwe coördinatie met andere initiatieven. Daarin zou aandacht moeten zijn voor enkele veiligheids- en scheepsontwerpproblemen die moeten worden aangepakt.

Daarnaast is aanvullende kennis over motorprestaties en praktijkervaring met toepassing van methanol in operationele omstandigheden voor verschillende scheepstypen nodig.

Bovendien zijn er onzekerheden over de beschikbaarheid en prijsstelling van duurzame methanol. Flankerend beleid van de overheid is daarom noodzakelijk om de stap naar implementatie te kunnen maken.